Atraumatische schouderinstabiliteit is vaak minder zichtbaar dan de traumatische variant, maar vormt een aanzienlijke uitdaging in de klinische praktijk. Het komt vaker voor bij jonge vrouwen met hypermobiliteit, psychosociale comorbiditeiten en een atypisch bewegingspatroon. Prof. Jaggi benadrukt het belang van juiste classificatie en langdurige gestructureerde revalidatie.
Casus: Sofie, 24 jaar, yogadocente
Sofie presenteert zich met vage schouderklachten, gevoel van instabiliteit en recidiverende subluxaties zonder trauma. Ze scoort hoog op de Beighton score (8/9) en vertoont multidirectionele laxiteit met positieve apprehension- en sulcus-sign. Imaging toont geen structurele schade. Ze rapporteert angst om haar arm te gebruiken tijdens houdingen.
Sofie vertelt dat ze sinds het ontstaan van de klachten haar werk en sociale activiteiten heeft aangepast uit angst voor uitval en pijn, wat haar gevoel van controle verder ondermijnt, en dat haar dagelijkse routine in het huishouden en haar hobby’s, zoals het verzorgen van planten en buitensporten, steeds meer uit haar handen glijden; deze subtiele verlieservaringen stapelen zich op en versterken haar bewegingsangst, waardoor haar schouderinstabiliteit niet alleen een fysiek probleem is, maar ook in psychologisch en gedragsmatig opzicht een steeds groter effect op haar kúnnen heeft.
Klinisch redeneren en differentiaaldiagnose
Volgens Jaggi is de eerste stap het uitsluiten van structurele pathologie, gevolgd door evaluatie van hypermobiliteit, scapulaire dyskinesie en psychosociale factoren zoals angst, depressie en bewegingsangst (kinesiofobie). Bij Sofie wijst alles op een instabiliteit binnen het spectrum van hypermobiliteit (mogelijk hEDS). Functionele MRI toont bij deze populatie verhoogde corticale activiteit bij armbewegingen, wat wijst op verhoogde cognitieve belasting.
Behandelplan
- Programma: Progressieve oefentherapie op basis van het Derby Shoulder Instability Program.
- Doel: opbouw van kracht, snelheid, coördinatie en controle.
- Week 1-4: Start met laagbelaste scapulastabiliteitsoefeningen (closed chain). Educatie over langdurig beloop en normaliseren van symptomen.
- Week 5-8: Toevoegen van cuff- en kinetic chain oefeningen. Stimuleren van gripkracht als correlatie met schouderfunctie.
- Week 9-16: Plyometrische belasting, integratie van beweging in functionele patronen (yoga-houdingen). Toetsing met WOSI en GROC.
Atraumatische instabiliteit vraagt om een langdurig, gepersonaliseerd oefenprogramma gericht op neuromusculaire controle en bewegingsangst. Begeleiding binnen een interdisciplinair team (psycholoog, revalidatiearts) kan nodig zijn bij persisterende klachten.
Leer meer over schouderinstabiliteit met prof. dr. Anju Jaggi en effectieve behandelingen in onderstaande inzichtelijke webinar van 25min.
Meer weten over schouderinstabiliteit met de schoudercursus van dr. Anju Jaggi
Onze tweedaagse Engelstalige cursus ‘Solving complex shoulder problems’ helpt je klachten van de schoudergordel beter te begrijpen door te focussen op het beïnvloeden van de motorische controle. Als cursist word je daarnaast meegenomen in de problematiek van schouderinstabiliteit veroorzaakt door gebrek aan rotator cuff controle, rotator cuff insufficiëntie en de classificatie en behandeling van niet traumatische instabiliteit. Meer weten over onze KNGF geaccrediteerde schoudercursus van Anju Jaggi ».
