Dry Needling wordt vaak geassocieerd met sportblessures, maar blijkt ook bijzonder effectief in het behandelen van myofasciale pijnklachten bij degeneratieve aandoeningen, zoals coxartrose. De volgende casus beschrijft een patiënt met heupslijtage waarbij triggerpointbehandeling in de omliggende musculatuur resulteerde in een significante afname van pijn en verbetering van mobiliteit. Deze aanpak past binnen de mogelijkheden die een fysiotherapeut leert tijdens de dry needling cursus (KNGF-geaccrediteerd).
Casus:
Mevrouw Van Dijk, 68 jaar, gepensioneerd verpleegkundige, woont zelfstandig en wandelt graag dagelijks. Ze meldt zich met aanhoudende pijn in de linker heup en bilregio, die sinds ongeveer een jaar progressief verergert. Er is sprake van bekende matige artrose in het linker heupgewricht, vastgesteld via röntgenfoto door de huisarts.
Klachtenbeeld:
De pijn is zeurend van aard, soms stekend bij het opstaan uit een stoel, en straalt uit naar de laterale zijde van het bovenbeen. In de ochtend is er sprake van startstijfheid en bij vermoeidheid ontstaat er een trekkend gevoel richting de knie. Lopen boven de 500 meter wordt moeizaam. Slapen op de aangedane zijde is niet mogelijk.
Klinisch onderzoek & redeneren
Subjectieve gegevens
- Pijnscore (NRS): 7/10 na belasting, 3/10 in rust
- Functiebeperking: beperkt in ADL-taken zoals traplopen, sokken aantrekken, lang wandelen
- Bewegingsangst: vooral bij onverwachte bewegingen (bijv. uitstappen uit de auto)
Objectieve bevindingen
- Beperkte actieve heupabductie en endorotatie, pijnlijk in eindstand
- Positieve FABER-test links
- Drukpijn en actieve triggerpoints in:
- m.gluteus medius (pijn met uitstralend patroon naar trochanterregio)
- m.tensor fascia lata
- m.vastus lateralis (secundaire compensatie)
- Verminderde spiercontrole bij eenbenige stand links
- Geen tekenen van acute inflammatie of neurologische afwijkingen
Klinisch redeneren
Hoewel de primaire oorzaak van de pijn de coxartrose is, blijkt uit onderzoek dat er ook duidelijke myofasciale componenten aanwezig zijn, met name in de gluteale spieren en de tractus iliotibialis. De aanhoudende pijn en stijfheid zorgen voor verhoogde tonus en lokale triggerpoints, wat de functionele beperkingen versterkt. Door Dry Needling toe te passen op deze structuren kan de vicieuze cirkel van spierspanning, pijn en inactiviteit worden doorbroken.
Behandelplan: Dry Needling
Fase 1: Dry Needling gericht op ontspanning
- Dry Needling van m.gluteus medius, m.tensor fascia lata en m.vastus lateralis
- Directe subjectieve verlichting na de eerste sessie (vermindering uitstralingspijn)
- Educatie over tijdelijke post-needling reactie en nazorg
Fase 2 (week 2–4): Mobiliteit & spierfunctie
- Mobiliserende oefeningen voor de heup
- Excentrische activatie van gluteale keten
- Wandelschema met pauzemomenten om belastbaarheid op te bouwen
Fase 3 (week 5–6): Functionele integratie
- Oefeningen met balanscomponent (bijv. step-up)
- Aandacht voor gewrichtsbesparende bewegingen
- Evaluatie ADL-prestaties en zelfredzaamheid
Deze casus toont aan dat Dry Needling – ook op basaal niveau zoals aangeleerd in de dry needling cursus, effectief ingezet kan worden bij patiënten met artrotische heupklachten. Door de myofasciale structuren rond het heupgewricht gericht te behandelen, nam de spierspanning af, verbeterde de functie en herwon de patiënt zelfvertrouwen in het dagelijks bewegen. De integratie van deze techniek in een breder oefenprogramma versterkte het effect op lange termijn.
De cursus dry needling opleiding bij Fysiolinks biedt fysiotherapeuten de kennis en vaardigheden om deze technieken verantwoord en effectief toe te passen, ook bij een oudere doelgroep zonder sportprofiel.
Doe mee met de cursus Dry Needling basis
Volg de driedaagse cursus Dry Needling basis (KRF 22pt) die gaat over myofasciale pijn, de pathofysiologie van myofasciale triggerpoints en de werkingsmechanismes. Voor de basismodule worden een 27-tal spieren zorgvuldig geselecteerd die enerzijds vrij eenvoudig te prikken zijn, maar anderzijds ook klinisch heel relevant zijn. Zowel spieren uit het onderste als bovenste lidmaat als de wervelkolom komen aan bod.
