Vraag je je ooit af wat toplopers als Usain Bolt en Eliud Kipchoge zo buitengewoon maakt? Natuurlijk spelen hun fysiologische kwaliteiten en talenten een grote rol. Het is daarnaast ook hun moeiteloze, soepellopende techniek die hen in staat stelt om records te breken en historische wereldprestaties neer te zetten.
Een loopanalyse richt zich vaak op het begrijpen en verbeteren van de biomechanica en bewegingspatronen tijdens het hardlopen. Het is van belang om functionele bewegingen en het optimaliseren van de interactie tussen spieren, gewrichten en het zenuwstelsel plaats te laten vinden. Bij een loopanalyse worden verschillende aspecten geobserveerd en beoordeeld:
- Algemene houding: Men kijkt naar de algehele houding van de hardloper, inclusief de positie van het hoofd, de schouders, de wervelkolom en het bekken. Een goede houding zorgt voor een efficiënte overdracht van krachten en minimaliseert blessurerisico’s.
- Voetafwikkeling: het is van belang om een efficiënte voetafwikkeling te hebben, waarbij de voet op een natuurlijke manier contact maakt met de grond. Er wordt gekeken naar factoren zoals pronatie (inwaartse kanteling van de voet), supinatie (uitwaartse kanteling van de voet) en de mate van contact met de grond.
- Knie- en heupflexie: De analist observeert de mate van knie- en heupflexie tijdens het hardlopen. Een goede flexie zorgt voor een efficiënte krachtoverdracht en vermindert de impact op de gewrichten.
- Armbeweging: De beweging van de armen tijdens het hardlopen is van invloed op de balans en de coördinatie. Een gecontroleerde en tegenovergestelde beweging van de armen ten opzichte van de benen is belangrijk.
- Grondcontacttijd: De duur van het contact van de voet met de grond is een belangrijk aandachtspunt bij de loopanalyse. Een kortere grondcontacttijd wijst vaak op een efficiëntere loopstijl.
- Krachtoverdracht: het maximaliseren van de krachtoverdracht tussen verschillende lichaamsdelen is essentieel voor een effectieve loopstijl. De analist let op de coördinatie en timing van de spieractivatie om te beoordelen hoe goed de kracht wordt overgedragen.
Tijdens de loopanalyse kunnen verschillende technieken worden gebruikt, zoals video-opnamen, sensoren en biomechanische metingen. Deze gegevens helpen bij het objectief beoordelen van de loopstijl en het identificeren van eventuele gebieden die verbetering behoeven.
Het uiteindelijke doel van een loopanalyse is om de hardloper bewust te maken van zijn of haar bewegingspatronen en hen te helpen deze te optimaliseren. Door functionele bewegingen en een efficiënte biomechanica na te streven, kan de hardloper zijn prestaties verbeteren en blessures helpen voorkomen. Dit alles waarbij de principes vanuit het Frans Bosch Systeem (FBS) gehanteerd worden met veel focus op impliciet leren.
Wat hebben een soepele lichaamstorsie, voldoende heupmobiliteit, het vermogen om het bekken te beheersen, de voetproprioceptie en enkelcontrole met elkaar gemeen? Je leest het in onze blog: Dit zijn de bepalende factoren voor dynamische stabiliteit bij hardlopen »
Welke nascholingscursussen kunnen jou als fysiotherapeut hierbij verder helpen?
Loopanalyse bij de geblesseerde atleet door MSc Philip Cortvriendt
De tweedaagse cursus (KRF 16pt) objectieve loopanalyse: van data tot een doelgericht behandelplan, waarbij de principes vanuit het Frans Bosch Systeem (FBS) gehanteerd worden met veel focus op impliciet leren. De revalidatie is niet alleen interessant voor de sportfysiotherapeut, maar voor elke fysiotherapeut die zijn sporter en revalidant naar een hogere level wil brengen via veelbelovende en ongeëvenaarde oefeningen. Je vindt op onze website een korte video-impressie van deze cursus. Meer weten over onze KNGF geaccrediteerde nascholingscursus Loopanalyse bij de geblesseerde atleet ».
